Pozew o zaprzeczenie macierzyństwa powinien odpowiadać ogólnym warunkom pierwszego pisma procesowego w sprawie oraz szczególnym warunkom przewidzianym dla pozwu. Sądem właściwym rzeczowo do rozpoznania sprawy o zaprzeczenie macierzyństwa jest sąd rejonowy. Sądem właściwym miejscowo jest sąd I instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania. Jeżeli pozwany nie ma miejsca zamieszkania w Polsce, właściwy miejscowo jest sąd według miejsca pobytu pozwanego w Polsce, a gdy nie jest ono znane lub nie leży w Polsce – według ostatniego miejsca zamieszkania w Polsce. W przypadku gdy brak jest podstaw do wytoczenia powództwa według przepisów tu powołanych, powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa wytacza się wyłącznie przed sąd miejsca zamieszkania powoda.
Powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa dziecko wytacza wyłącznie przeciwko kobiecie wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka, a jeżeli kobieta ta nie żyje – przeciwko kuratorowi ustanowionemu przez sąd opiekuńczy. Dziecko może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa w ciągu trzech lat od osiągnięcia pełnoletności. Matka wytacza powództwo przeciwko kobiecie wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka i przeciwko dziecku, a jeżeli kobieta ta nie żyje – przeciwko dziecku. Kobieta wpisana w akcie urodzenia dziecka jako jego matka wytacza powództwo przeciwko dziecku. Matka albo kobieta, o której tu mowa, może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa w ciągu sześciu miesięcy od dnia sporządzenia aktu urodzenia dziecka. Mężczyzna, którego ojcostwo zostało ustalone z uwzględnieniem macierzyństwa kobiety wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka, wytacza powództwo przeciwko dziecku i tej kobiecie, a jeżeli ona nie żyje – przeciwko dziecku. Jest regułą, że ów mężczyzna może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym dowiedział się, że kobieta wpisana w akcie urodzenia dziecka nie jest matką dziecka, nie później jednak niż do osiągnięcia przez dziecko pełnoletności. Powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa może wytoczyć także prokurator, jeżeli wymaga tego dobro dziecka lub ochrona interesu społecznego; wytoczenie przez prokuratora takiego powództwa nie jest dopuszczalne po śmierci dziecka.
W myśl art. 4561 § 2 KPC, w sprawie o zaprzeczenie macierzyństwa przewodniczący zawiadamia o toczącym się procesie mężczyznę, którego ojcostwa dotyczy wynik postępowania, doręczając mu odpis pozwu. W sprawie o zaprzeczenie macierzyństwa matka oraz ojciec dziecka mają zdolność procesową także wtedy, gdy są ograniczeni w zdolności do czynności prawnych, jeżeli ukończyli szesnaście lat.
Sprawa o zaprzeczenie macierzyństwa podlega rozpoznaniu w trybie odrębnego postępowania procesowego przewidzianego dla spraw ze stosunków między rodzicami a dziećmi. W takiej sprawie odpis pozwu doręcza się prokuratorowi i zawiadamia się go o terminach rozprawy. Powoduje to obowiązek dołączenia do pozwu o zaprzeczenie ojcostwa dodatkowego odpisu pozwu i załączników dla prokuratora. Skoro w sprawie o zaprzeczenie macierzyństwa przewodniczący zawiadamia o toczącym się procesie mężczyznę, którego ojcostwa dotyczy wynik postępowania, doręczając mu odpis pozwu, to w takim wypadku istnieje obowiązek dołączenia do pozwu dodatkowego odpisu pozwu i załączników.