Wykonywanie orzeczeń sądowych o kontaktach z dzieckiem bardzo często napotyka wiele problemów. Konflikt rodziców powoduje, że rodzic, z którym dziecko mieszka stara się odizolować dziecko od drugiego z rodziców pomimo wyroku sądu przyznającego prawo temu drugiemu do kontaktów z dzieckiem. Zgodnie z art. 113 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego „Niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów”. W myśl § 2 niniejszego artykułu kontakty z dzieckiem obejmują m.in. przebywanie z dzieckiem tj. odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu oraz bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji czy też korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość takich jak np. telefon, poczta elektroniczna.
Procedura w sprawach dotyczących wykonywania kontaktów z dzieckiem została uregulowana w art. 59815 – 59822 Kodeksu postępowania cywilnego. Postępowanie sądowe zmierzające do wyegzekwowania orzeczenia sądu w przedmiocie kontaktów z dzieckiem zostało podzielone na dwa etapy. Strona, której utrudniane są kontakty z dzieckiem może złożyć do sądu wniosek o zagrożenie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu lub zawartej ugody. Najczęściej takie naruszenie stanowi nie wydawanie dziecka w wyznaczonych terminach kontaktów. Wysokość sumy pieniężnej zależy od sytuacji majątkowej osoby zobowiązanej.
Jeżeli pomimo zagrożenia nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje nadal nie wypełnia swych obowiązków sąd opiekuńczy nakaże jej zapłatę należnej sumy pieniężnej, ustalając jej wysokość stosownie do liczby naruszeń (drugi etap).
Każdy etap kończy się wydaniem postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Przed wydaniem postanowienia sąd zobligowany jest do wysłuchania uczestników postępowania. Prawomocne postanowienie sądu stanowi podstawę do egzekucji zasądzonej sumy pieniężnej.
Warto dodać, że istnieje możliwość żądania, aby sąd opiekuńczy zasądził od osoby pod której pieczą dziecko pozostaje na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu zwrotu uzasadnionych wydatków poniesionych w związku z przygotowaniem kontaktu, do którego nie doszło wskutek niewykonania lub niewłaściwego wykonania przez osobę, pod której pieczą dziecko pozostaje, obowiązków wynikających z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem. Uzasadniony wydatek mogą stanowić, np. koszty podróży – paliwo, bilet kolejowy itp.